Donderdagmiddag samen met oma Quint weer opgehaald uit het kinderhospice in De Glind. Meneer was blij om ons te zien en herkende goed, lachte gelijk en was blij. Wij ook blij, en nog blijer toen we weer samen thuis waren. Ard op zijn krukken en Quint keek en dacht er het zijne van, wat??? Tja, hij vond het raar dat papa hem niet op kan pakken en niet kon knuffelen maar met zijn zussen heeft hij dat snel ingehaald. De auto uitgepakt, pff wat een klus telkens weer en alles op de plek brengen. Gelijk in de stress en een behoorlijke want ik was de hele medicijnbak vergeten. Dan hebben we het niet over een paar paracetamolletjes maar over het echte werk qua medicatie.....................5 kwartier terugrijden..........pfff, moest er niet aan denken. Gelijk zuslief gebeld of ze toevallig niet in de buurt van Amersfoort was, nee uitgerekend vandaag niet. Het kh maar gebeld........is er een kind wat bij ons in de buurt woont en z.s.m. gebracht of gehaald zou worden??? Ook niet natuurlijk, tja wat dan??? Dus Quints medicijnkast thuis bekeken, wat is er nog en hoelang kunnen we er mee vooruit, wat hebben we niet en kunnen we kopen en wat moet er via de apotheek komen? Apotheek gebeld voor zijn frisiumdrank, en zo meelevend en welwillend werd er gelijk heen en weer gebeld en besteld, wat anders een week duurt kon nu met 24uur klaar zijn alhoewel we het dan wel uit Raalte zouden moeten halen, nou ja dat is altijd beter dan richting de Veluwe. Gelijk genieten zat er dus niet in bij thuiskomst, ook al kreeg Ard net gezellig ziekenbezoek, ik moest volop aan de bak met een lijf vol stress. Meisjes haalden een patatje en na het eten Chary snel weggebracht op de fiets naar club, verder met de spullen van Quint op de plek brengen, want wat Ard anders doet qua zwaar tilwerk is nu mijn pakkie an. Alles klaar gelegd voor t meneertje en daar was oma al weer om op te passen. Beetje rare situatie, terwijl manlief gewoon thuis is maar wel op de bank ligt met zijn zere been en niks kan doen komt er oppas voor Quint omdat ik de jaarvergadering van de Elzenhoek had met wel een heel leuk thema, waar ik nog op terug kom. Moet wel zeggen dat ik de hele avond heb gedacht wat een kromme situatie thuis met oppas terwijl papa thuis is!! Maar goed zo zal het de komende weken/maanden wel vaker zijn, alhoewel ik geeneens zo vaak weg ben en ik het vanaf nu zal moeten plannen op de dagen dat Quint naar het EKJ heen is.
Zaterdag zal dat al weer lastig worden want ik moet naar Raalte heen om de frisium te halen ( vrijdag niet gehaald omdat 1 van de dochters vergeten had het telefoontje door te geven dat het klaar was, ik was dus erg boos en dat ben ik niet vaak op haar maar nu........) en ook nog naar een ander adres omdat de medicijnbak ergens in het oosten van het land staat omdat 1 van de vp-ers van de Glind een verjaardag had hier in de buurt. Wel super, had voor mezelf weer een middag autorijden gepland en oppas geregeld om die bak op te halen maar kan het nu af met een klein uurtje zorg. Al dat gestress en geregel thuis merk ik na 24uur al wel. Alles komt op mij terecht en de wetenschap dat dit nog zeker een paar weken duurt maakt me behoorlijk onzeker. Heb gisteravond dan ook goed opgelet en vragen gesteld over het uit huis plaatsen en wonen voor Quint. Niet dat ik dat wil, maar in dit soort situaties denk je daar ineens heel anders over. Nu hebben we het over een nieuw geplaatste kruisband maar wie weet in wat voor situatie we nog komen, maar ook met de PGB maatregelen die in 2014 uitgevoerd zullen worden. Hoe lang kunnen ouders van 24uurszorg kinderen dit volhouden?? Ik heb er soms een hard hoofd in, ik zal tot het uiterste gaan maar er kunnen situaties voorkomen dat je geen andere keus hebt als uithuisplaatsing.................de laatste tijd denk ik daar steeds vaker aan en dat komt niet alleen door de kruisband. Soms kun je zo ineens voor situaties staan die in je diepste dromen nog niet voorkwamen maar in werkelijkheid onverwachts op de stoep staan. Voor nu is het aanpoten voor mij, behoorlijk meer zorg van buitenaf aantrekken, mezelf even wegcijferen...............mmm als mijn lijf dat trekt dan kan mijn hoofd dat ook, t moet alleen niet te lang duren want het pgbbudget is behoorlijk maar ook daar zit een bodem in.
1 opmerking:
Steeds even deze site lezen....Meid wat komt er wéér véél op je af!
Je zult, nu Ard "uitgeschakeld" is inderdaad meer hulp moeten vragen, anders ga je er zelf aan onder door!!
Ik stuur je dan ook héél véél kracht.....
Nardy
Een reactie posten