Nu is nu.

Tja en dan kan ik wel foto's blijven plaatsen en ze allemaal emotioneel 1 voor 1 bekijken maar het is zoals het is en niet anders. Quint is nog steeds uit logeren en ik mis hem enorm. Nadat we het weekeinde helemaal kinderloos waren, hebben we er nu weer 2 in het honk maar toch klopt dat niet want die 3e hoort er toch echt wel bij. Zo ben ik nu al 3 dagen bezig geweest met de laptop opschonen en foto's verzetten naar een externe harde schijf en kwam daarbij zo veel foto's tegen van eerdere data dat dat het gemis zeker niet kleiner maakt. Dat kleine mannetje in 2005 met zijn zussen en dan al die foto's daarna van het vele ziek zijn en ziekenhuisopnames maar ook alle vrolijke momenten. Pfff blijf tranen wegslikken en kan dan ook niet wachten tot ik hem donderdag kan ophalen. Het was echt even nodig om Quint  te laten logeren zodat Ard zijn eerste dagen na de operatie kon rusten en ik mij op kan laden voor heftige weken van best veel alleen de zorg doen. Ard doet natuurlijk het vele tilwerk boven en dat komt zometeen op mijn schouders cq rug terecht. Dit duurt wel een week of 5  voordat manlief zonder krukken is maar ook niet alleen met Quint thuis kan zijn. Wie weet valt het mee en kan hij op hoogte een luier verschonen maar ja in noodgevallen van spugen, stikken, apneus etc moet er toch iemand snel kunnen handelen en dat soort dingen komen altijd voor in de avond en nacht. Ook de rolstoel duwen is lastig dus als Quint met de bus volgende week vanaf het ekj naar huis komt zal er iemand extra moeten zijn wanneer ik net even de deur uit ben. Zal een boel geregel worden maar ook dit zal goed komen en zeker wanneer Quint gezellig doet en niet ziekjes is. Laten we daarom maar hopen dat de berichten die uit de Glind komen zich hier thuis ook doorzetten donderdag.