Donderdag 3 november, precies 7 weken na Quints overlijden werd ik gebeld door het Zorgkantoor. Een alleraardigste dame aan de telefoon die een afspraak wilde maken voor een huisbezoek over het PGB en met de budgethouder erbij......
Oef wat moest ik zeggen, ik had de brief in de week van Quints opname en thuiskomst gezien maar niks mee gedaan, net zoals de enorme stapel post, rekeningen, emails, smsjes en appjes waar ik me op een voor mij nu goede dag mezelf toch toe probeer te zetten, maar in het tempo wat ik nu hanteer gaat dat wel kerst worden. De moed, kracht en energie ontbreken vanaf de begrafenis, ze voelen alsof ze mee zijn verdwenen in de aarde. Strijd- en vechtlust wat ik bijna 11 jaar nodig had en ook kreeg, zijn compleet weg, doe wat nodig is zoals een wasje draaien, boodschappen doen en eten koken maar daar blijft het dan ook bij! Uiteraard komen er zo nu en dan ook fijne mensen op bezoek maar dat doseer ik wel en alleen op afspraak want het kost veel energie.
Terug naar het telefoontje wat me compleet overrompelde en ineens weer heel dicht bij het verdrietige, misselijkmakende gevoel bracht door uit te moeten spreken dat de budgethouder, onze zoon op 15 september overleden is. De dame schrok en condoleerde gelukkig gelijk en bood haar excuses aan. Ze zou er een notitie van maken waar bij ik nog genoemd heb dat het zorgkantoor toch op de hoogte was want eind september zijn er al brieven gekomen gericht aan de erven of nabestaanden van Q.J.A. Veurink (enorm confronterend en verdrietig) van het SVB en Zorgkantoor met de mededeling dat het PGB gestopt is, wat het resterend budget is en dat ik nog een paar weken de tijd had om de zorgverleners uit te betalen.
Blijkbaar is de communicatie binnen het kantoor niet goed want ze benoemde dat ze daar zelfs zat en niet elders. Nou, zij een ervaring rijker en ik ook weer en zo zullen er nog wel meerdere lastige momenten volgen.
En ja hoor, inderdaad een paar dagen later kwam er een brief van het Zilveren Kruis Zorgkantoor na dit bewuste telefoongesprek ( zie bovenste deel foto) dat de budgethouder verzocht werd om contact op te nemen met de Helpdesk. De budgethouder bevindt zich in een grafruimte maar als vertegenwoordiger zou ik dat natuurlijk wel kunnen doen, maar dat doe ik niet, ben te zeer gekwetst.
Ik neem dus geen contact met ze op, laat ze maar contact met mij opnemen na dit soort brieven en telefoontjes, vind het vreselijk verdrietig dat ze zo met mensen om gaan!
Een koude douche voor het Zorgkantoor en hun Helpdesk huisbezoeken, bah wat een een pijnlijke misser.