De laatste dagen breekt het me steeds meer op, de verzorging, maar vooral ook het tillen van Quint. Nu ruim 2 weken na de kruisbandoperatie van Ard en Quint nu een dikke week weer thuis is van het logeren. Samen met de PGB-verzorgers van Quint en oma en tante komen we de dagen door. Ard ligt veelal op de bank maar huppelt ook op zijn krukken door het huis, helaas kan hij voor Quint niks doen behalve opletten dat als ons prinsje spuugt of snottert er even met een hydrofielluier bij te zijn. Verder komt het er op neer dat wanneer ik lang weg wil er dus echt iemand thuis moet zijn bij Quint en ja helaas moet Ard nog 4 weken op krukken lopen zo vertelde de Fysio in het ziekenhuis afgelopen donderdag. Daar moet hij nu 2 keer per week heen, halen en brengen, dus een nieuw taxibedrijf in Ommen.Gisteren was me dan het dagje ook wel en had ik het 's avonds dan ook helemaal gehad. Al vroeg in de ochtend Quint van de beademing afgehaald, sondevoeding geven en medicijnen, wassen en aankleden. Zelf ook nog in de kleren natuurlijk en de meiden naar school helpen. Gelukkig kunnen ze al veel zelf maar ja een fruitbakje maken en een staart in de haren, even op weg helpen en toen zelf de auto ingepakt en op naar de tandarts met Quint in Zwolle. Bij de isalakliniek 20 minuten rondgereden op zoek naar een parkeerplek en uiteindelijk dus veel te laat op de afspraak. Tegen 11en er weer en Quint nieuwe voeding, schone luier en op de vloer voor de tv gelegd zodat ik even een kopje koffie kon drinken en de lunchtafel kon dekken. Helaas liep het anders want door mijn eigen gestress liet ik een glazen bakje op de plavuizen vallen waardoor het de hele keuken door lag en de stofzuiger er aan te pas moest komen................een vloekmomentje. Eten samen en Quint naar bed brengen, tillen, voeding verzorgen, luiertje wisselen en gelukkig kwam oma en konden Ard en ik op pad naar Hardenberg. Hem daar afgeleverd en gelukkig waren ze tevreden over de vorderingen van zijn been. Thuisgekomen Quint uit bed gehaald, voeding maken, luiertje verschonen ( klinkt makkelijk maar hebben het wel over een jongen van bijna6 die graag spartelt en beweegt). Beneden Quint in de box gelegd zodat oma hem later op de vloer kon leggen. Meisjes opgehaald van school met de fiets en door naar de typeles. Ondertussen een paar boodschappen gedaan en Ylva weer bij de typeles opgehaald. Ondertussen had opa Ard uit Hardenberg gehaald en lag Ard te slapen op de bank. Quint maar eens in de tillift gedaan want bekaf als ik was is vooral het tillen vanaf de grond omhoog heel belastend ook voor mijn knieën.Hapje eten samen en Ard nog even weggebracht naar de G-voetbal, de 3 kids samen thuis. Doodeng maar dit was het minst belastend voor iedereen. Quint hoeft niet in de jas en de auto, voor mij even geen tillen en de meiden houden hem wel heel goed in de gaten, het was ook maar voor 10 minuten maar of het verantwoord is? Laten we dat maar in het midden houden. Thuis gekomen eerst maar eens de tafel afgeruimd en de vaatwasser ingepakt. Quint verzorgen. Dat betekend dus pyjama aan, schone luier, huid verzorgen etc. En dan naar bed brengen, met de traplift maar wel eerst een transfer van de box naar de lift via mijn armen. Gelukkig werd Ard weer thuisgebracht en hoefde ik niet weer taxichauffeur te spelen, oh ja toch. Chary moest nog opgehaald worden van de club, dus nog een keer de deur uit. Om 22.00uur Quint zijn laatste medicijnen gegeven en de voeding afgekoppelt. Nieuwe voeding gemaakt voor het komende etmaal en toen kon ik eindelijk even stoom afblazen. Een uurtje naar zuslief heen en een wijntje samen gedronken. Maar ja dan kom je thuis tegen 12en en moet ons Quint nog een schone luier en aan de kapbeademing. Ik dek toch de ontbijttafel al vast maar mijn bed roept inclusief de piepende so2meter van Quint met een zeer lage saturatie. Een kusje bij de meiden brengen en dat was dus een zorgdag en ik realiseer me dat mijn man en superpapa van Quint normaal gesproken wel heel veel thuis doet. Zowel voor Quint ,zoals het uit bed halen en aan de beademing leggen, maar ook even de tafel dekken of een vaatwasser inruimen. Dus veel respect voor de papa van mijn kids, die dat toch allemaal buiten zijn werktijden om deed de afgelopen jaren. Nu nog zeker 4 weken voor mij doorbuffelen, realiseer me wel dat het altijd goed geregeld was, zelfs de vuilnis zette hij buiten. Een bedankje dus richting degene met wie ik op de kop af vandaag 22 jaar samen ben !
De laatste dagen breekt het me steeds meer op, de verzorging, maar vooral ook het tillen van Quint. Nu ruim 2 weken na de kruisbandoperatie van Ard en Quint nu een dikke week weer thuis is van het logeren. Samen met de PGB-verzorgers van Quint en oma en tante komen we de dagen door. Ard ligt veelal op de bank maar huppelt ook op zijn krukken door het huis, helaas kan hij voor Quint niks doen behalve opletten dat als ons prinsje spuugt of snottert er even met een hydrofielluier bij te zijn. Verder komt het er op neer dat wanneer ik lang weg wil er dus echt iemand thuis moet zijn bij Quint en ja helaas moet Ard nog 4 weken op krukken lopen zo vertelde de Fysio in het ziekenhuis afgelopen donderdag. Daar moet hij nu 2 keer per week heen, halen en brengen, dus een nieuw taxibedrijf in Ommen.Gisteren was me dan het dagje ook wel en had ik het 's avonds dan ook helemaal gehad. Al vroeg in de ochtend Quint van de beademing afgehaald, sondevoeding geven en medicijnen, wassen en aankleden. Zelf ook nog in de kleren natuurlijk en de meiden naar school helpen. Gelukkig kunnen ze al veel zelf maar ja een fruitbakje maken en een staart in de haren, even op weg helpen en toen zelf de auto ingepakt en op naar de tandarts met Quint in Zwolle. Bij de isalakliniek 20 minuten rondgereden op zoek naar een parkeerplek en uiteindelijk dus veel te laat op de afspraak. Tegen 11en er weer en Quint nieuwe voeding, schone luier en op de vloer voor de tv gelegd zodat ik even een kopje koffie kon drinken en de lunchtafel kon dekken. Helaas liep het anders want door mijn eigen gestress liet ik een glazen bakje op de plavuizen vallen waardoor het de hele keuken door lag en de stofzuiger er aan te pas moest komen................een vloekmomentje. Eten samen en Quint naar bed brengen, tillen, voeding verzorgen, luiertje wisselen en gelukkig kwam oma en konden Ard en ik op pad naar Hardenberg. Hem daar afgeleverd en gelukkig waren ze tevreden over de vorderingen van zijn been. Thuisgekomen Quint uit bed gehaald, voeding maken, luiertje verschonen ( klinkt makkelijk maar hebben het wel over een jongen van bijna6 die graag spartelt en beweegt). Beneden Quint in de box gelegd zodat oma hem later op de vloer kon leggen. Meisjes opgehaald van school met de fiets en door naar de typeles. Ondertussen een paar boodschappen gedaan en Ylva weer bij de typeles opgehaald. Ondertussen had opa Ard uit Hardenberg gehaald en lag Ard te slapen op de bank. Quint maar eens in de tillift gedaan want bekaf als ik was is vooral het tillen vanaf de grond omhoog heel belastend ook voor mijn knieën.Hapje eten samen en Ard nog even weggebracht naar de G-voetbal, de 3 kids samen thuis. Doodeng maar dit was het minst belastend voor iedereen. Quint hoeft niet in de jas en de auto, voor mij even geen tillen en de meiden houden hem wel heel goed in de gaten, het was ook maar voor 10 minuten maar of het verantwoord is? Laten we dat maar in het midden houden. Thuis gekomen eerst maar eens de tafel afgeruimd en de vaatwasser ingepakt. Quint verzorgen. Dat betekend dus pyjama aan, schone luier, huid verzorgen etc. En dan naar bed brengen, met de traplift maar wel eerst een transfer van de box naar de lift via mijn armen. Gelukkig werd Ard weer thuisgebracht en hoefde ik niet weer taxichauffeur te spelen, oh ja toch. Chary moest nog opgehaald worden van de club, dus nog een keer de deur uit. Om 22.00uur Quint zijn laatste medicijnen gegeven en de voeding afgekoppelt. Nieuwe voeding gemaakt voor het komende etmaal en toen kon ik eindelijk even stoom afblazen. Een uurtje naar zuslief heen en een wijntje samen gedronken. Maar ja dan kom je thuis tegen 12en en moet ons Quint nog een schone luier en aan de kapbeademing. Ik dek toch de ontbijttafel al vast maar mijn bed roept inclusief de piepende so2meter van Quint met een zeer lage saturatie. Een kusje bij de meiden brengen en dat was dus een zorgdag en ik realiseer me dat mijn man en superpapa van Quint normaal gesproken wel heel veel thuis doet. Zowel voor Quint ,zoals het uit bed halen en aan de beademing leggen, maar ook even de tafel dekken of een vaatwasser inruimen. Dus veel respect voor de papa van mijn kids, die dat toch allemaal buiten zijn werktijden om deed de afgelopen jaren. Nu nog zeker 4 weken voor mij doorbuffelen, realiseer me wel dat het altijd goed geregeld was, zelfs de vuilnis zette hij buiten. Een bedankje dus richting degene met wie ik op de kop af vandaag 22 jaar samen ben !
2 opmerkingen:
Hee lieve Jeannet, wat een verhaal en het geeft zo duidelijk weer wat een zorg en geregel er allemaal bij komt kijken. Wat voor een ander zo gewoon is daar komt bij jullie een hele organisatie aan te pas, zeker nu Ard tijdelijk uitgeschakeld is. Ik hoop dat je het zelf ook volhoud nu alles op jou terecht komt.Heb zoveel respect voor jullie, ook voor je meiden die het zo super doen (al zal het achter de schermen wel anders zijn). Ik hoop dat jullie nog heel veel jaren er samen bij krijgen met elkaar.
Veel liefs van ons
Gefeliciteerd met jullie trouwdag, maak er, zover mogelijk, een leuke dag van samen.
Wat een zorg voor Quint en natuurlijk de rest van het gezin.Kan je trouwens geen taxibusje krijgen die met je mee gaat naar de ziekenhuizen? Geen zoeken naar een parkeerplaats en geen getil in en uit de rolstoel!!!Ik heb diepe bewondering voor je en natuurlijk ook voor Ard, waarvan je nu wel merkt hoeveel hij anders ook doet.Sterkte met alles!!!We denken aan jullie.
Een reactie posten