Maandagochtend, stress alom bij mij. Na een slapeloze nacht waarbij allerlei opties mij de revue passeerden. Waarom?? Ard ging weer werken, halve dagen wel te verstaan maar hij moest er wel heen, en hoe?? Schrijf dit stukje nu voor de 2e keer aangezien ik het gisteravond helemaal klaar had en een crashdump kreeg dus mijn emotie heb ik al weggeschreven maar wil het jullie toch niet onthouden aangezien dit echt heel heftig en onverantwoord was. Manlief moest dus naar zijn werk, problemen omdat er niet iemand was om hem er heen te rijden, daarbij is het herfstvakantie dus pik je niet zomaar een buurman of ouder van klasgenoot eruit omdat men ook vakantie heeft. Ik zou dus brengen maar hoe? Verschillende opties waren er, en die heb ik tig keer bekeken 's nachts, tot tranen aan toe.
Optie 1. Erg vroeg uit bed, Quint wassen,verzorgen, aankleden en mee met ons 2 in de auto en de meiden thuis.
Optie 2. Erg vroeg uit bed, Quint wassen,verzorgen,aankleden en in de rolstoel zetten voor de tv met een meisje die uit bed geplukt zou worden ( aangezien ze bij ons kunnen uitslapen!)
Optie 3. Vroeg uit bed, Quint wassen,verzorgen,aankleden en in de box laten liggen samen met een zus. Uiteindelijk werd het deze optie ( gisteravond tijdens mijn verhaal had ik er meer, maar kan er nu niet meer opkomen).
Het is dus optie 3 geworden omdat Ylva eerder uit bed kwam dan dat ik had verwacht. Ben dus heel vroeg opgestaan in de vakantie om Quint helemaal klaar te hebben omdat ook de bus voor het ekj hem op komt halen. Quint helemaal fris en fruitig zonder snottebellen ( hij komt uit bed met weet ik veel hoeveel snot in zijn kap) in de box aan de sondevoeding, Ylva gevraagd of ze het aandurfde met hem alleen in de box te zijn ( Chary sliep nog) en dat wilde ze, al was het aarzelend, wel. Een meisje van net 9 jaar met zoveel verantwoording, en onverantwoorde ouders, want zo voel ik het. Met de vaste telefoon gebeld naar mijn mobiel, allebei op de speaker zodat we contact konden houden en elkaar al schreeuwend iets konden vertellen. In de auto, uiteraard een cementwagen die wilde draaien op de weg, en op de terugweg iemand die het gaspedaal niet kon vinden. Ondertussen hoorde ik Ernie, Quints pop kletsen, maar ook Quint hikken, Ylva praten en..................mijn eigen hart, het klopte als een ....weet ik veel, een moeder die dingen doet die niet kunnen. Onverantwoord, het woord dat mij de hele nacht al voor de ogen flitste. Je laat je kind bij een kind dat een onbekende levensprognose heeft, een kind dat te pas en te onpas spuugt en dat dan niet weg krijgt omdat het geen benul heeft dat het zijn hoofd moet bijdraaien, een kind wat het kind niet kan tillen maar ook niet kan omdraaien omdat het veel te veel weegt. ONVERANTWOORD..............en ik deed het. Na 13 minuten, op de telefoon gezien, was ik er weer, bijna huilend weer bij mijn kids en met de gedachte, dit nooit weer, wat er wie er ook wat wil of zegt.
Dit kan niet en mag niet gebeuren, ik kan mijn andere kids nog niet de zorg geven voor Quint, daar is hij te onvoorspelbaar voor en je mag er toch niet aan denken dat hij stikt in zijn gespuug omdat een van de zussen hem niet rechtop krijgt ??
Heel heftig was dit gevoel en zeker met de slapeloze nacht er vooraf moeilijk te handelen. Als er dan ook nog later die dag, terwijl je het aan iemand van zeer nabij verteld en aangeeft dat het knap lastig is om te brengen en te halen naar het kantoor, fysio en dergelijke, alles thuis met Quint qua verzorging, tillen etc alleen moet doen, je er geen hulp voor in de plaats krijgt. Dan snap je misschien ook waarom sommige mensen niet hoeven te weten dat dit blog bestaat. Je geeft ze het in de mond om te komen helpen, helaas zijn ze druk met hun zielige ik. Vanaf dinsdag heeft mijn zieke vader Ard gehaald en gebracht, mijn moeder opgepast waar nodig,mijn zusje op haar vrije dag de auto pakte, PGB vp-ers er waren toen ik de meiden naar de mantelzorgmiddag bracht en haalde, en met ze ging shoppen in Zwolle. Je snapt als lezer dat het mantelzorgcompliment wat Quint ook dit jaar mag uitdelen van 250euro gaat naar iemand die al sinds 14-12-2005 klaarstaat. Vul zelf maar in ... ...... Opnieuw merk ik dat er nog steeds mensen zijn die niet willen zien wat er in ons gezin allemaal speelt, de opmerking dat dat maar moet, Quint alleen met een zus...............wat vind je daar nou van, ik ben nog steeds witheet in ieder geval!!