woensdag 30 november 2011

Lennard, een plekje in ons hart.

LENNARD  24-6-2002   30-11-2011







God kent jou   
vanaf het begin
helemaal van buiten
en van binnenin
Hij kent al je vreugde
en al je verdriet, 
want Hij ziet de dingen
die een ander niet ziet
en weet je wat zo mooi is
bij Jezus voel je je vrij
om helemaal jezelf te zijn
want Hij houdt van jou,
ja Hij houdt van jou
ja Hij houdt van jou en mij





Woensdagochtend overleed op de leeftijd van 9 jaar Quints logeervriendje Lennard. We wisten al een paar dagen dat het met Lennards gezondheid achteruit ging, maar wanneer dan het bericht komt dat hij is overleden is het toch de schrik, verdriet en meevoelen met de ouders en broers/zus van dit ontzettend lieve, bijzondere mannetje. Een heel bijzonder kereltje ook met een chromsoomafwijking waar weinig over bekend is.

Quint en Lennard samen logeren in het kinderhospice 9-2007
9 jaar mochten zijn ouders voor hem zorgen samen met de andere kinderen in het gezin en dan nu een lege plek straks in huis, geen zorg meer maar gemis en verdriet maar ook de wetenschap dat hij nu bij de Heer is en daar geen beperkingen meer heeft maar het goed heeft. Goed had hij hij het hier ook, maar wel in een lichaam wat ziek was en met vele beperkingen. Lennard had het ook goed in het kinderhospice waar we elkaar leerden kennen. Nou ja eigenlijk kende ik ze al via de televisie door de uitzending in het voorjaar van 2006 bij de EO. "Het zal je maar gebeuren". Samen met Fleur ( inmiddels ook overleden) werden ze door de camera gevolgd thuis en in het kinderhospice. Omdat we toen al heel goed wisten dat Quint ook zijn beperkingen zou hebben en Quint in maart van dat jaar ernstig ziek was en wij voor zijn leven vreesden, zat ik voor de tv. En gelijk zag ik zoveel herkenning, gevoel wat hetzelfde was als moeder. Zag overeenkomsten met Quint, ook al zat er 3.5 jaar leeftijdsverschil tussen de jongens. Huilend gekeken en later op video nog eens en ik wist dat het ook met Quint een zorgelijk leven zou worden. In de zomer van 2006 was Quint weer zo ziek en lag 3.5 maand in het ziekenhuis, vele malen heb ik toen geopperd wanneer Quint ooit weer thuis zou komen wij ook in dat kinderhospice zouden gaan kijken of het een plek zou zijn om te logeren. In februari 2007 logeerde Quint daar voor het eerst en daar was ook Lennard. Zo volgden er heel veel logeerpartijtjes samen, tot aan 13 november. Quint hebben wij die dag gebracht en ook Lennard was daar, witjes lag hij in zijn stoel, een groot verschil met de montere Quint op dat moment want die had nog wel wat praatjes en vond het gezellig om er weer te zijn. Niet wetende dat dat de laatste keer zou zijn dat we Lennard zagen hebben we hem toch gedag gezegd, ook Chary noemde dat gisteren nog.
Wat hebben de heren het samen door de jaren heen gezellig gehad daar maar ook zelfs een keer samen in de dierentuin. Helaas zijn er weinig recente foto's van hen samen, maar ik weet dat ze wel genoten van elkaars geluiden, het samen zijn.Dat merkten we ook aan Quints reactie toen ik hem vertelde dat Lennard nu bij de Here Jezus is en ik hem de foto van Lennards blog ( http://lennardonline.blogspot.com )liet zien, Quint reageerde met eheh en reageerde anders dan anders op een foto, hoe bijzonder.
Quint en Lennard samen in de dierentuin 5-2007

Wat zullen we Lennard gaan missen als we Quint brengen of halen bij het kinderhospice, ook al zijn er veel andere kinderen, de "oude" garde wordt minder en dat voelt zo verdrietig. Merk dat het ontzettend veel met me doet, tranen zitten deze dagen ook erg hoog, het verdriet maar ook de opluchting van geen lijden meer, maar ook de zorg wat dan in je gezin wegvalt, de impact die die zorg altijd had, ook al doe je het met alle liefde. Het gevoel is heel dichtbij, gewoon omdat Lennard zo'n  prachtig kind is.

Die lieve Lennard zullen we blijven gedenken en herinneren. We wensen allen die voor hem zorgden, hem zo liefhebben en in het bijzonder Petra, Elzo, Harrold en Anne, Wydo, Laura en verdere familie de kracht toe in deze zware dagen en dinsdag as bij de begrafenis. Wat zal het een ontzettend zware dag worden bij het afscheid van een heel bijzonder,prachtig logeervriendje.

zondag 27 november 2011

Jarige zus

Dinsdag heb ik de samen met de meisjes en Quint de dichte mist getrotseerd om Quints nieuwe schoenen te halen bij het revalidatiecentrum. Al een tijd geleden gepast, later nog eens weer heen geweest om het model te veranderen omdat de "mooie" bontschoenen die ik voor meneer had uitgezocht niet leverbaar waren. Uiteindelijk zelf een schoen samen gesteld. I.p.v. veters klittenband, geen blauw maar zwart en een accentje rood. Mm leek best aardig toen Quint ze aan had maar de revalidatiearts was niet helemaal tevreden, ze waren te wijd en te groot. Beetje aangepast daar door de schoenmaker en nu in de gaten houden of er geen drukpunten ontstaan omdat Quint hoogstwaarschijnlijk wat kan wiebelen met zijn voeten binnen deze immense schoen maatje 25 ! De rekening krijgen we later via de zorgverzekeraar, verwacht een eigen bijdrage van rond de 70 euro, wat zou zo'n schoen nou eigenlijk kosten?? Ik denk dat we ons rot schrikken als we het helemaal zelf zouden moeten betalen, een paar schoenen die alleen gebruikt worden bij het zitten in een rolstoel buiten en in het loopstoeltje, hooguit 1 uur per dag in gebruik dus en er wordt niet op gelopen....De sint vond dat deze stoere stapper wel een cadeautje verdiende en zo had Quint vanochtend een v-tech helikoptertje onder zijn schoen. Zuslief pakte het uit en Quint heeft er de hele dag niet naar omgekeken. Nieuw speelgoed is niet aan hem besteed, ook al is het een rammelaar zoals de velen die hij heeft, helaas, meneer wordt kieskeurig en speelt liever met zijn winnie the pooh of ernie.



Die grote zus werd donderdag 11 jaar, stoere mooie meid met een lief karakter en heel af en toe ook een grote mond en een rake opmerking. Wennen een (bijna) puber in huis. Een geweldige dag heeft zij gehad en wij ook, heel gezellig, veel kado's en lekkere taart.

Deze zondag hebben we lekker gekneuterd aan sinterklaas suprises, wel met in onze gedachten vriendje Lennard die zo vecht en ook aan anderen die zo verdrietig zijn, heel vreemd om zoals gisteravond heerlijk met familie te eten en het goed te hebben, dat er anderzijds zoveel verdriet is. Moeilijk om alles te kunnen rijmen in het leven. Quint vermaakte zich goed gisteravond, gelukkig hadden we de dvd speler mee en met hulp van een verlengsnoer heeft hij zich goed vermaakt terwijl wij een pannenkoek aten. Zwarte Piet was lief voor ons prinsje en hij vond uiteraard de handschoen weer bijster interessant.
De aankomende week hebben we het "druk". Bezoekje UMCG oogarts, gesprek op het ekj, rapportavonden voor de meiden, pgb info avond en uiteraard de sintkadootjes scoren..............Kijken of het allemaal gaat lukken, de laatste 2 weken komt er door alle ellende weinig uit onze handen. Ons hoofd te vol met wat er gebeurde en gebeurt, gelukkig merken we nog steeds dat er velen met ons meeleven, super!

maandag 21 november 2011

lastig

Heb al weer even niet geschreven terwijl ik dat eigenlijk zo graag doe maar in de omstandigheden waar we nu in verkeren best lastig is. Het gaat goed met Quint, gistermiddag hebben papa en oma hem daar na een week logeren weer weggehaald en is hij weer heerlijk thuis. Fijn, in ieder geval wat regelmaat qua zorg, de meiden worden al zo groot dat ze steeds meer hun eigen gang gaan, Chary wordt as donderdag al weer 11, tijd voor een feestje dus. Ze heeft er zin in en wij ook. Quint moet nog maar even een paar krassen op een kleurplaat zetten want dat hoort er wel bij en een cadeautje natuurlijk!
Voor nu dus even een klein berichtje later deze week hopelijk meer.

zaterdag 12 november 2011

De dag van....

Deze week waren er weer speciale dagen, zo was er donderdag de dag van de mantelzorg, vrijdag sint maarten, vandaag de dag dat de Sint aan kwam en morgen hebben we de dag dat Quint een weekje uit logeren gaat. En dan komt maandag en ga ik alles doen wat ik al een tijd niet heb kunnen doen. Nou zal het gelijk maar vertellen, dat komt er niet van, weet ik nu al. Ben al weer behoorlijk volgepland en dat benauwd ook gelijk, hou er in mijn achterhoofd rekening mee dat maandag beddag wordt zoals zoveel vaker voor is gekomen wanneer Quint, de zorg, de aandacht weg is. En dan zo tegendraads omdat de werkelijkheid totaal anders is zoals je kon zien op het filmpje van gisteren, liep ik vanochtend op de uitvaartbeurs. Ga wel vaker naar zoiets heen, t geeft me rust om er te komen, na te denken, wat wil ik niet, wat vind ik mooi, voor mezelf, voor Quint. Velen zullen er niet aan willen denken maar het heeft me altijd gefascineerd en na Quints geboorte heb ik vele malen op papier gezet hoe ik zijn uitvaart wilde, hoe ouder hij wordt hoe minder ik daar wel over nadenk maar blijf wel alert op nieuwe ontwikkelingen en mogelijkheden. Zo ook vandaag, het doet me dan zo goed om er met een buitenstaander over te praten, dat het rust geeft omdat je weet wat je wilt en dat laat ik dan los, geeft een goed gevoel.
Zo tegenstrijdig 's middags met Quint naar de intocht van de Sint gegaan. Een lekker zonnetje scheen aan de Vecht maar meneer vond het niks, het duurde hem te lang en jengelde behoorlijk.Toen de Sint op een kameel stapte en onder begeleiding van andere circusdieren ( lang verhaal wat er in Ommen is gebeurt maar kijk voor de filmpjes op http://www.ommenleeft.nl/) en de zwarte pieten met muziek pieten erbij langs kwamen en hem een zakje pepernoten gaven vond hij het helemaal leuk. Het is jammer dat hij ze niet kan eten maar zijn zussen hebben daar geen moeite mee en vonden het daarom ook helemaal niet erg om met ons mee te gaan i.p.v. met vriendinnen, want tja Quint krijgt toch wel aandacht en snoep!!
Snoep hadden de dames al heel veel opgehaald gisteren met St Maarten, 2 grote (ahum) tupperware bakken vol was het resultaat na 2 uur rondlopen in een paar straten hier in de buurt. Quint wilde ik ook zo graag een lampion laten vast houden, ik liet hem een leuke dino lampion zien maar voordat ik er erg in had scheurde hij hem kapot en liet de ogen van de dino niet meer los, de rest was naar de dinostijnen. Quint kreeg dus geen snoep, wat zijn zussen dan konden opeten maar ja zingen kan hij niet dus of hij überhaupt wat gekregen had????