Geen kaarsjes op de taart

Quints 13e verjaardag vandaag, geen 13 kaarsjes op de taart maar wel taart........

Binnen ons gezin gaat iedereen anders om met deze dag, deze maand! De een bezoekt zijn graf graag, de ander liever niet, weer een ander gaat liever alleen en de 4e wil met een aantal mensen, schipperen dus tussen alle goeden en kwaden. In deze tijd vooral kwaden, want ieder met zijn of haar korte lontje dat elk moment kan ontvlammen, door verdriet en heimwee, dat vergt veel incasseringsvermogen bij de anderen die Quint ook zo missen.  Eilandjes................verbonden met een pontje die af en toe heen en weer vaart, meedeint in de golven van allerlei emoties.


Net als met die taart, moet je Quints 13e verjaardag vieren met taart, of staan we stil bij het feit dat hij 13 jaar geleden geboren werd en dus geen taart. Iedereen heeft een mening, allemaal anders. De discussie laaide op, tranen vloeiden, elkaars mening respecteren in deze kwestie is lastig, ligt zo gevoelig.
Maar goed we hebben vandaag taart, zonder kaarsjes wel te verstaan, iemand die vandaag op bezoek komt en taart wil, dat kan. Ik ben benieuwd wat er uiteindelijk over blijft van de taart, geen idee hoe de familie, vrienden en pgb-ers daar in staan. Aan het eind van de dag zullen we het weten, werd zijn verjaardag gevierd of stonden we stil bij zijn geboortedag.

Een 13 jarige jongen zou hier vandaag moeten zijn, zou Quint gezond zijn geweest dan ging hij hoogstwaarschijnlijk naar het Vechtdal College, misschien zou hij in klas 2 zitten, welke leerrichting??? Geen idee maar soms fantaseren we daar wel over, hoe Quint zou zijn geweest als gezond jongetje zonder beperkingen. We maken hem in onze gedachten tot de mooiste, knapste, stoerste voetballende puber die er is maar we weten ook dat dat nooit zou zijn geweest. Dromen mag maar uiteindelijk belanden we weer met beide beentjes op de grond en is Quint gewoon de mooiste puberende knuffelkoning van de Elzenhoek met zijn Woezel en Ernie.

Ruim 2 jaar geleden spatte de luchtbel uit elkaar en bleef Quint voor altijd 10 jaar, 10 kaarsjes op zijn taart. Op zijn verjaardag was hij koortsig en was jammerig, voelde zich niet fit en wederom zoals in al die jaren konden we er niet de vinger op leggen wat er was. Bij het zingen en kaarsjes uitblazen door zijn lieve zussen ging hij maar door, wilde niks en echt mooie foto's en filmpjes zijn er niet van die dag, die laatste verjaardag,

Met de wetenschap van vandaag, zo jammer. Gelukkig hebben we het filmpje van de vroege ochtend met cadeautjes in zijn bed, een traditie die we al die jaren hadden, hadden inderdaad, want na Quints overlijden zijn we daar mee gestopt en vieren we de verjaardagen van ons 4-en niet meer op bed met ontbijt maar ergens in de loop van de dag. Die gelukzalige momenten van toen, ze zijn weg, het lukt ons niet meer zonder zijn gulle lach en warme, zachte lijf dicht bij je wanneer je jarig bent.

Vandaag is het 14 december 2018, 4748 dagen geleden werd Quint geboren na een spoedkeizersnee in het ziekenhuis in Hardenberg, 3928 dagen oud mocht hij worden en 820 dagen geleden moesten we Quint laten gaan. Het zijn maar getallen maar met zoveel waarde. Ken je het liedje van Marco Borsato: "Waarom nou jij" met daarin de zin " ik tel gewoon de lege lange dagen ", nou ik tel ze hoor, al is het via de Dreamdays-app, ik tel ze, want leeg zijn ze zonder Quint en toch zijn ze ook vol. Vol met Quint en ontzettend veel andere mensen en bezigheden.

Geen kaarsjes op de taart, wel bolletjes op het grafhart. 10 bloembolletjes die Quints leven voorstellen, voor elk jaar een bol die gaat bloeien, bloeien zoals hij dat kon en deed. 3 witte rozen, voor de 3 verjaardagen zonder hem lijfelijk voelbaar, maar toch zo dichtbij!
Straks leggen we dat neer op zijn plekje op de begraafplaats, deze koude dag. Koud voelt het ook in ons hart maar met alle lieve mensen om ons heen, die een troostende schouder bieden, de lieve appjes, berichten en kaarten wordt dat kille gevoel toch warmer en voelen ons niet alleen!