vrijdag 14 oktober 2016

Dagen werden weken #stilte

Gisteren was het 4 weken geleden en morgen een maand dat jouw hartje stopte met kloppen. Dat mooie, warme, pure, lieve hart in jouw prachtige lijf met de meest bijzondere ogen, die al een paar dagen dicht waren met heel heel af en toe een kleine blik. 
Och jongen toch, wat heb je gevochten en gestreden en het deed me zo zeer om je zo te zien. Niet die sprankelende Quint, maar een vermoeid opgeblazen lijfje wat niet meer te redden bleek. Lieffie toch, ik mis je zo en het is zo stil in huis, zo ontzettend stil in mij en wat voel ik me leeg en kil, bang ook voor dit gevoel wat me steeds meer ineens overmand nu de dagen weken zijn geworden en je echt niet meer bij ons thuiskomt, zoals het de eerste dagen na je begrafenis nog voelde. 
Een gevoel niet omschrijfbaar eigenlijk zoals ik me voel, een bloedend moederhart, wat niet te stelpen lijkt, zal ik het zo maar omschrijven? 
Mijn lieve lieve jongen ik mis je zo, ik mis je zo ontzettend!!

2 opmerkingen:

Renate zei

Tranen in mn ogen, ik leef zo, met jullie mee. Wat zal het toch vreselijk stil zijn, thuis bij jullie. Alles is zo anders, zo stel ik me dat voor bij jullie ook voor de 2 meisjes. Jullie als gezin, moeten helemaal opnieuw weer beginnen. Sterkte meid, in mn hart ben ik bij je, en vele mensen met mij, dat weet ik zeker. Hopelijk voel je de warmte van ons allemaal, wij zijn met z'n allen omringt om jullie heen. Lieve groet van Renate

Unknown zei

Ook al ken ik jullie niet persoonlijk, ik voel me toch verbonden door onze dochters Ylva en Renske. Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen om met dit verdriet en deze lege plek in jullie gezin om te gaan.
Lieve groet,
Femmy ter Harmsel