Waar moet je toch beginnen wanneer je het bloggen weer op wilt pakken maar er zoveel gebeurt is in een jaar, dat de moed je in de schoenen zakt om sommige momenten te verwoorden.
Niet dat het zo'n zwaar jaar is geweest voor Quint, zeker is hij heel veel ziek geweest,veel thuis en niet naar het kdc zodat de zorg thuis zwaarder is geweest maar wat vooral parten heeft gespeeld is mijn eigen gezondheid. De zorg leunde zwaar op mijn schouders mede ook door de pgb-perikelen, mijn lichaam en geest waren er klaar mee. Nu, een jaar later, ben ik er nog steeds niet helemaal maar gaat het gelukkig wel steeds beter.
Nu het weer begint te kriebelen om te bloggen, doordat mede-bloggers (vooral collega-moeders) mij vroegen waarom ik niet meer blog maar wel tweet is het nu toch misschien de tijd om het weer op te pakken.
Lieve lezers, ik ga proberen weer met enige regelmaat jullie op de hoogte te stellen van het wel en wee van Quint in ons gezin. Ik hoop dat jullie het lezen ook weer op gaan pakken hier op dit blog van Quint, ons bijzondere kind.
