woensdag 4 april 2012

wel/niet

Moet even terug in dagen en gevoelens om een blog te schrijven. Was zelf totaal niet fit en lag dinsdag en woensdag vaker in bed dan dat ik in de benen was. Quint was daarentegen woensdag ons inziens weer het mannetje met af en toe een snotterig neusje. Wel een beetje pips maar ja, zonnebank bruin is hij nog nooit geweest. Maar helaas was ik zelf weer zo'n rondlopende, nou ja meer in bed liggende cliniclown herkenbaar aan de rode neus, die de zaakjes niet op orde had. Volle wasmanden, een stoffig huis, bah kan er totaal niet tegen, het zit ook niet in mijn aard maar ziek zijn eist zijn tol dus de pgb verzorgster van Quint was er voor Quint, Quints papa deed de boodschappen, Quints oma verschoonde bedden en probeerde wasmanden te legen door ze onder een strijkbout te laten gaan en ik ben om 10uur maar naar de douche vertrokken om toch enigszins monter te worden. Tegen 11en alle spullen voor ons en Quint maar bij elkaar rapen, uiteindelijk weer de hele kofferbak van de C5 vol en de achterbank naast Quints stoeltje ook. Allemaal weer gelukt en konden we eten en op weg. Ondertussen belde de Ic regie verpleegkundige of het klopte dat Quint zou komen. Wij wisten niet beter dan dat hij op high care zou komen maar dat lag vol en hij zou komen te liggen op IC blauw, prima ! Maar de vraag was of hij kwam, nou had ik niet gebeld om te vragen naar een bed etc. want ik vond mijn eigen bed belangrijker de laatste dagen ( oei egoïstische mama) en of ze dan een tentbed zouden bestellen. JA heel graag, super wat goed en fijn meegedacht, waren we erg blij mee dat er al gedacht word waar ons mannetje het best in kan liggen tijdens opname, Chapeau Kinderic!

 Ard had ook nog gevraagd of we evt later mochten komen (slimmerd) en dat was geen probleem dus kwamen we tegen 3en op de 3e etage van de Beatrix kinderkliniek aan en werden welkom geheten. Het tentbed was nog onderweg vanuit Tilburg naar Groningen (?) en we hebben Quint lekker vertroeteld op schoot en zijn nog even weer met hem naar beneden gelopen. Gesprek met de zaalarts en de anesthesioloog kwam nog langs. Er was door Quints ziekzijn van afgelopen zondag/maandag nog de vraag of de operatie wel door moest gaan.
Stom ook van mezelf ,had het ook NIET kunnen zeggen maar ja, stel dat het fout gaat of dat ze deze site lezen ( Als dat zo is dan vind ik dat uiteraard geen probleem!!) Heb heel duidelijk aangegeven dat als ik (wij) Quint niet durven te laten gaan voor een narcose en operatie we echt hadden gebeld, dat is ook zo, Quint was woensdagochtend fit genoeg en zeker niet ziek, geen koorts, niet huilerig etc.. Dat kon ik gelukkig duidelijk maken. Wel wilden ze weten i.v.m. het bloeden van de laatste keer met zijn tand en de snottebellen of zijn ontstekingswaarden verhoogd waren. Er is bloed geprikt en ik moet zeggen, hield mijn hart vast want was bang dat de waardes te hoog waren ook omdat ik weer een loopoor zag. Gelukkig waren de ontstekingswaardes maar 8 maar de trombos 119. Men wilde met de chirurg overleggen.
 Uiteindelijk bleken de lage trombos (wat nog best wel meevalt) geen probleem en werd Quint om 9.00uur voor OK verwacht. Helaas was het RmD huis weer vol en moesten we kosten maken bij het NH hotel om te overnachten. Jammergenoeg zit het zo vaak vol, nu al zo vaak meegemaakt, dat het toch te gek is dat er zoveel zieke kinderen daar liggen, och mensen....... met een niet ziek kind, het is niet voor te stellen in wat voor wereld je komt als je op de 3e verdieping uitstapt en de ic oploopt.

Het bed uit Tilburg kwam tegen 6en en Quint vond het goed, gaf zich over en wij gingen eten in het personeelsrestaurant. Daarna bleek toen we terugkwamen op de IC dat Quints ok vervroegd was naar 8.00uur, neeeeeeeeeeee weer zo vroeg uit bed. Ingecheckt bij het hotel, Quint verzorgd en uiteindelijk in de lobby een drankje genuttigd, de ah allerhande doorgespit met lekkere paas recepten en proberen te slapen. Helaas was mijn nacht slecht. Heb allerlei nare scenario's beleefd en met 2 uurtjes slaap, een rode neus, dikke wallen en geen ontbijt stond ik om iets over 7 samen met Quints papa op kamertje 15 kinderic,donderdagochtend 5-4-2012.

1 opmerking:

Anoniem zei

Fijn als ze vanuit het ziekenhuis nog met jullie meedenken. Ik denk vaak aan jullie en jullie niet alledaagse gezin, wat een kracht jullie uitstralen en ook elke x weer de moed vinden om door te gaan. Ik bewonder jullie hier enorm om. x Mirjam